EZdok Camera
Ezdok Camera w skrócie EZCA jest dodatkiem do Microsoft Flight Simulatora X , który znacznie zwiększa zakres kontroli i możliwości
definiowania unikalnych widoków w kabinie samolotu, jego widoku zewnętrznego oraz w poszczególnych sceneriach. Symuluje także
wizualne efekty ruchów głowy pilota spowodowane przez wibracje, turbulencje, przyspieszenia samolotu czy nierówności powierzchni
gdy porusza się on na ziemi.
Przy pomocy EZCA możemy wykreować wewnętrzną lub zewnętrzną kamerę, umiejscowić ją tam gdzie chcemy, aktywować efekty jej
wibracji. Możemy poruszać się wewnątrz i wokół samolotu przy użyciu myszki lub klawiatury. Oprogramowanie jest kompatybilne z
systemem TrackIR.
Aplikacja została stworzona i jest stale rozwijana przez firmę Ezdok Software we współpracy z Flight One Software. Flight1 jest
jedynym dystrybutorem produktu a jego forum w zasadzie jedynym miejscem gdzie można uzyskać wsparcie techniczne czyli tzw.
support.
Dodatek nie jest tani, jak wszystko we Flight1, i kosztuje aktualnie USD 34.95.
Podstawowe funkcjonalności
Używając EZCA możemy:
- Przemieszczać się po wirtualnym kokpicie i części pasażerskiej samolotu
- Przemieszczać się wokół samolotu na zewnątrz (np. dokonać jego zewnetrznej inspekcji)
- Przemieszczać się w granicach poszczególnych scenerii (np. zwiedzać porty lotnicze)
- Zmieniać zdefiniowane widoki przy zastosowaniu technologii PTP (Point To Point). Technologia ta zapewnia bardzo płynne
"przemieszczenie się" z jednego miejsca do drugiego.
- Zdefiniować do 255 wewnętrznych, zewnętrznych pozycji kamer dla każdego samolotu
- Zdefiniować do 255 pozycji kamer dla scenerii czyli całego FSX-owego świata
- Aktywując opcję POV (Point Of View) zmieniać na bieżąco "on the fly" (w ruchu) położenie każdej uprzednio zdefiniowanej pozycji
kamery a po wyjściu wrócić automatycznie do ustawień podstawowych
- Zmieniać poszczególne widoki przy użyciu dowolnie definiowanych przycisków joysticka (także na wolancie) lub klawiszy klawiatury
- Aktywować i dezaktywować opcję "rozglądania się" przy pomocy środkowego klawisza myszki
- Tworzyć i modyfikować przy użyciu wbudowanego edytora własne efekty wibracji i drgań kamery
- Importować i eksportować w formie plików ustawienia kamer oraz stworzonych efektów
Zakup i instalacja
Procedura zakupu i instalacji przebiega tak jak w innych produktach sprzedawanych przez Flight1.
Ściągamy plik, w tym wypadku o wielkości 6.4 MB, i w trakcie instalacji dokonujemy płatności i rejestracji.
Plik źródłowy tworzy finalny plik instalacyjny o nazwie EZdokCamera.exe, plik licencyjny i plik klucza licencyjnego. Osobiście to
zachowuje sobie te pliki na jakimś nośniku zewnętrznym w osobnym katalogu aby przy reinstalacji nie ściągać i nie przechodzić
procedury rejestracyjnej ponownie.
Aktualnie na stronie Flight1 do ściągnięcia jest wersja 1.15
Na stronie EZdok Software jest update 1.16 a z kolei na forum Flight1 link do update 1.17.
Ze strony Flight1 możemy ściągnąć podstawowy manual w formacie PDF a ze strony EZdok Software instrukcję jak posługiwać się
edytorem do tworzenia własnych efektów
Z czego wynikają takie kombinacje zupełnie nie wiem.
Program instaluje się w swoim własnym katalogu. Standardowo jest to C:\Program Files (86)\EZCA. Podfoldery to "db" i "Profile", w
których zapisywane są pliki z parametrami utworzonych efektów i pozycji kamer.
Na pulpicie tworzona jest ikona do programy konfiguracyjnego "EZCA Config".
Uruchomianie i definiowanie wstępnych ustawień.
Zanim będziemy mogli w pełni wykorzystać wszystkie możliwości oprogramowania musimy poświęcić trochę czasu na dokonanie
koniecznych konfiguracji i zdefiniowanie ustawień aplikacji oraz FSX.
Zacząć należy od uruchomienia FSX i wejścia w opcje ustawień kontrolera a następnie usunięcia wszystkich ustawień klawiszy i
przycisków związanych z kontrolą widoków (łącznie z "hatem"). Musimy to zrobić bo nie będziemy mogli bezkolizyjnie obsługiwać
EZdok kamery. Standardowy ustawienia FSX możemy w każdej chwili przywrócić uruchomiając opcję "Reset Defaults".
Kolejny krok to otwarcie konfiguratora EZCA i kliknięcie "Configure FSX". Proces trwa chwilę i zależy od ilości zainstalowanych
samolotów. Jego poprawny przebieg kończy stosowny komunikat.
W tym czasie aplikacja dokonuje niezbędnych wpisów w plikach aircraf.cfg wszystkich zainstalowanych samolotów. Po otwarciu pliku w
edytorze będzie to ostatnia część zatytułowana [CameraDefinition.201]. Aby usunąć wprowadzone zmiany należy uruchomić opcję
"Restore" z konfiguratora. Oczywiście operacji tej należy dokonać koniecznie przed deinstalacją EZCA.
Program ma bardzo dużo opcji konfiguracyjnych. Nie miejsce tutaj, żeby je wszystkie szczegółowo omawiać jednak o kilku ogólnie
należy wspomnieć.
Ustawienia generalne
Jak widać mamy możliwości regulacji ustawień obsługi przy pomocy klawiatury i myszy
oraz poszczególnych widoków.
Na początku jednak radziłbym nie eksperymentować zbyt wiele bo program ma tę
nieprzyjemną cechę, że nie pyta o potwierdzenie wprowadzonych zmian tylko zapisuje je
na bieżąco. Przed każdą próbą lepiej zapisać (na kartce) wyjściowe parametry aby móc w
razie czego do nich wrócić. Mam tutaj na myśli nastawy okrągłymi "potencjometrami".
Opcje zero-jedynkowe są oczywiste i "niegroźne", nimi możemy bawić się do woli.
Podłączanie i konfiguracja joysticków
EZCA może być obsługiwana przez trzy joysticki
jednocześnie, na których możemy przypisać różne funkcje do
ich wszystkich przycisków.
Do latania używamy zwykle wolanta i pedałów, których
przyciski obsługują różne urządzenia czy części samolotu.
Rezygnacja z tego na rzecz EZCA nie miałaby chyba
większego sensu dlatego warto sięgnąć do starych, nawet
lekko uszkodzonych, joysticków i wykorzystać je. Każdy
chyba ma jakieś "zgrane na śmierć" manipulatory, które
posiadają sprawne przyciski.
Na obrazku powyżej widać zaznaczoną opcję "HAT-switch as
button", do której obsługi przypisano przycisk nr 1 na
joysticku nr 1, w tym przypadku na CH Eclipse Yoke. Oznacza
to, że po wciśnięciu przycisku HAT działa tak jak był
standardowo zdefiniowany w FSX.
Program standardowo przypisuje klawisze do obsługi EZCA i
przełączania pomiędzy poszczególnymi widokami. Układ jest
logiczny i wygodny (prawa strona klawiatury).Wydaje mi się
za niecelowe zmienianie go. Jak widać prawie do każdej
funkcji można przypisać przycisk joysticka.
Współpraca z TrackIR
We fazie wstępnej, o ile zamierzamy korzystać z TrackIR, powinniśmy także zmienić
niezbędne ustawienia. Służy do tego osobne okienko wywoływane z zakładki Option w
menu głównym.
Sposób konfiguracji opisany jest szczegółowo w manualu. Do samego TrackIR warto
natomiast ściągnąć ustawienia do symulatora zrobione przez Setha Steilinga. TUTAJ LINK
Panel główny
Po ogólnej konfiguracji możemy przejść do definiowania indywidualnych ustawień dla
poszczególnych samolotów. Program automatycznie instaluje je tylko w standardowym
zestawie FSX.
Pokażę to na przykładzie Wilgi Aerosoftu ale najpierw szczegółowo omówię elementy
głównego interfejsu obsługującego program.
Wywołuje się go klawiszami Shift+D, z menu Addons w FSX, lub ikonką z dolnego paska
Windows. Należy pamiętać, że musimy być w trybie okienkowym Windows.
W pasku górnym mamy dwa rozwijalne menu. "File.." służy do zapisu, wczytywania,
importu i exportu plików ustawień. W "Options" otwieramy okienka ustawień wstępnych, o
których pisałem powyżej.
Następnie mamy trzy ikonki : "Connected" - gdy świeci na żółto pokazuje, że EZCA
połączona jest z FSX, "Active" - gdy świeci na żółto oznacza, że EZCA jest aktywna i "TR" -
gdy świeci na żółto sygnalizuje podłączenie i aktywność TRackIR.
Poniżej aplikacja automatycznie umieszcza
nazwę samolotu i jego typ. "L" oznacza light a rozróżniane są jeszcze medium (M) i heavy
(H). Mała literka "L" pomiędzy nazwą samolotu a jego typem jest przyciskiem aktywującym
lub dezaktywującym ogranicznik ruchu kamery. Wytłumaczę to na przykładzie. Używając
TRackIR w kabinie możemy "wychylić się" na zewnątrz samolotu. Ma to sens gdy
poruszamy się powoli, zwykle na ziemi, i otwarte jest okno. Mało realne jest natomiast gdy
lecimy na dużej wysokości, z dużą prędkością a okno jest zamknięte. Poprawne
zdefiniowanie ustawień i włączenie limitera sprawia, że nasze wychylenie możliwe jest tylko
w określonych granicach. Do generowania ustawień służy taki prosty w obsłudze panelik
(po prawej) otwierany po kliknięciu w małe L prawym przyciskiem myszy. Gdy literka świeci
na zielono to oznacza, ze limiter jest aktywny gdy nie świeci możemy wychylać się do woli
np. przy kołowaniu.
Dalej mamy rząd klawiszy zielonych, czerwonych i jeden niebieski.
Klawisze czerwone powiązane są z trzema rodzajami efektów wibracji kamery tzw. Camera
Shaking Modes. Przy ich pomocy aktywujemy i dezaktywujemy efekt (lewy przycisk myszy)
oraz ustawiamy ich parametry (prawy przycisk myszy).
RND (Random) - symuluje wizualne efekty nierówności gruntu gdy samolot porusza sie po
ziemi oraz lekkie efekty turbulencji gdy samolot jest w powietrzu. Program nie uwzględnia
niestety aktualnej pogody w FSX a same efekty zależą jedynie od wielkości samolotu czy
raczej jego masy oraz rodzaju nawierzchni po jakiej kołuje. Panel ustawiania parametrów
obok.
DHM (Dynamic head movements) - symuluje ruchy głowy pilota spowodowane
przyspieszeniami podczas wykonywania manewrów, przyziemienia i turbulencji. W
przeciwieństwie do RND efekty zależą od aktualnych ustawień pogodowych FSX.
Stosujemy go z oczywistych względów wyłącznie przy kamerach Virtual Cockpit.
Generator efektów DHM.
CR (Camera Resonance) - Jest to efekt
analogiczny do DHM ale powiązany z
wibracjami części samolotu w trakcie
przyziemiania.
Generator efektów CR po prawej.
Klawisze zielone służą do ustawiania opcji pracy kamery.
PTP (Point To Point) - aktywuje płynne przejście obrazu z jednej kamery do drugiej.
POV (Point Of View) - aktywacja pozwala na poruszanie kamerą za pomocą klawiszy sterujących (strzałki, PageUp, PageDown). Ten
sam efekt uzyskujemy trzymając wciśnięty środkowy klawisz myszy i poruszając nią.
ML (Mouse Look) - Na stałe włącza "rozglądanie się" przy pomocy myszy tak jak przy wciśniętym środkowym klawiszu w opcji POV.
Z (Zoom) - aktywacja kontroli powiększenia za pomocą kółka myszy.
TIR (TRackIR) włącza i wyłącza TRackIR.
Niebieski klawisz z oznaczeniem 360° włącza możliwość obrotu widoku o 360 stopni. Gdy jest wyłączony obrót kamery ograniczony jest
do 180 stopni w każdą stronę.
Główna, dolna część panelu to tabela składająca się z trzech kolumn:
- Virtual cockpit - tutaj definiujemy widoki we wnętrzu samolotu (kabina pilotów, przedział pasażerski, przedział cargo itp.)
- Aircraft - umożliwia definiowanie widoków samolotu z zewnątrz.
- World - daje możliwość "ustawienia" naszej kamery w dowolnym miejscu świata FSX.
W każdej z kolumn można umieścić do 255 pozycji kamery i nadać im własne unikalne nazwy.
Strzałkami przy każdej z kolumn zmieniamy kolejność zdefiniowanych kamer przesuwając je w górę lub w dół.
Z prawej strony, obok kolorowych klawiszy, mamy dwa okienka gdzie możemy przypisać wybranemu widokowi kamery dowolny klawisz
na klawiaturze i przycisk joysticka. W przedstawionym przykładzie widokowi o nazwie "Pilot eyes" (jasnoniebieski kolor) przypisano
przycisk nr 2 na joysticku nr 1. Oznacza to, że po wciśnięciu tego przycisku kamera ustawi się na widoku "Pilot eyes". Nie przypisano
natomiast żadnego klawisza na klawiaturze.
Definiowanie widoków kamery
Ten proces jest niestety dosyć żmudny i czasochłonny gdyż musimy go przeprowadzić dla każdego
samolotu oddzielnie. Jeżeli będziemy chcieli się jeszcze pokusić o wygenerowanie dla każdego z nich
indywidualnych efektów wibracji i drgań to zajmie nam to trochę czasu. Oczywiście wysiłek włożony na
początku zaowocuje później większym realizmem symulacji.
Zebrałem już trochę doświadczeń i w kilku zdaniach podzielę się nimi. Myślę, że mogą być przydatne
osobom rozpoczynającym swoją przygodę z EZCA.
W pierwszej kolejności radzę policzyć ile przycisków na podłączonych joystickach będziemy mieli wolnych
do użycia wyłącznie przez EZCA. Odradzam redefiniowanie klawiszy na klawiaturze bo w większości są już
zajęte przez FSX a tworzenie kombinacji typu Shift+Ctrl+coś tam jest niewygodne w użyciu i trudne do
zapamiętania.
Gdy znamy już nasze przyciskowe zasoby możemy zastanowić się jakie widoki kamery będziemy chcieli z
nimi połączyć czyli co chcemy mieć za naciśnięciem jednego przycisku.
Tutaj gwoli wyjaśnienia należy dodać, że każdy widok kamery w każdej z kategorii możemy wywołać w
trybie sekwencyjnym o ile przypiszemy tej czynności dwa przyciski lub dwa klawisze.
Po wybraniu w menu "Options" zakładki "Define Keys and Buttons.." na panelu "EZCA View System" w
części "Cycle view" możemy przypisać klawisze lub przyciski, które będą zmieniały kategorię ("Next
category", "Previous category") oraz widok w obrębie tej kategorii ("Next camera", "Previous camera").
W pokazanym obok przykładzie przycisk 10 na joysticku 1 zmienia kategorię a przycisk 9 zmienia widok
kamery w tej kategorii.
Jednak przy dużej ilości zdefiniowanych widoków korzystanie wyłącznie z tej opcji jest bardzo niekomfortowe.
Definiowanie widoków zaczynam od "Virtual Cockpit". Przykładowym samolotem, jak
pisałem wcześniej, będzie Wilga Aerosoftu. Na pewno chciałbym mieć widok w zbliżeniu
górnego panelu konieczny przy uruchomianiu silnika. Aby stworzyć nowy widok kamery
klikam prawym klawiszem myszy w wolny wiersz w wybranej kategorii,w tym przypadku
będzie to kategoria "Virtual cockpit", a następnie lewym w "Add camera".
W okienko " Please enter camera name" wpisuję nazwę pod którą chcę zapisać to
ustawienie kamery. W moim przypadku jest to "Overhead".
Następnie przechodzę do widoku VC w FSX i naciskamy klawisz "2" na klawiaturze
numerycznej, który aktywuje edytor widoków EZCA. Sygnalizowane jest to przerywanym
sygnałem dźwiękowym. Przy pomocy strzałek, klawiszy PageUp, PageDown, myszy i jej
środkowego kółka ustawiam widok, który mi najbardziej odpowiada i naciskam ponownie
"2". Sygnał dźwiękowy ustaje co oznacza, że parametry obrazu zostały zapisane.
Teraz mogę temu widokowi przypisać przycisk, który będzie go aktywować. Klikam lewym
przyciskiem myszy odpowiednie okienko pod napisem "SHORTCUT" a gdy zmieni kolor na
czerwony przyciskam żądany przycisk na joysticku. W ten sam sposób mogę przypisać
klawisz na klawiaturze.
Następnie przechodzę do rzędu kolorowych klawiszy z efektami i według uznania włączam
je lub nie dla poszczególnych widoków. Analogicznie mogę definiować następne ustawienia
kamery.
Przy większej ilości samolotów dobrze jest przyjąć jakąś logiczna stałą zasadę
przypisywania przycisków. Na przykład zawsze przycisk "x" na joysticku "y" aktywuje widok
z zewnątrz na lewe skrzydło samolotu a przycisk "z" na tym samym joysticku widok na
prawe. Trudniej taka zasadę stosować do "Virtual cockpit" bo w przypadku różnych
samolotów są różne preferencje wyświetlania widoków kabiny.
Co zrobić gdy brakuje nam wolnych przycisków? Wyjściem jest przypisanie tego co mamy
do widoków, które są najbardziej kluczowe i potrzebne. Na przykład panel autopilota czy
radia na pewno będziemy chcieli mieć natychmiast. Pozostałe ustawienia kamery możemy
natomiast mieć w przeglądzie sekwencyjnym. Autorzy programu przewidzieli takie
rozwiązanie i dodali na głównym interfejsie mały klawisz z literką "C" umiejscowiony
pomiędzy kolumną "Virtual cockpit" a "Aircraft". Jego włączenie (świeci na żółto) przy
zdefiniowanym ustawieniu kamery powoduje, że ustawienie to pokazuje się przy
przeglądzie sekwencyjnym. Wyłączenie usuwa je z takiego przeglądu.
Po zdefiniowaniu wszystkich widoków możemy poeksperymentować z parametrami efektów aczkolwiek przestrzegam, że nie jest to
sprawa prosta i łatwa. Pomocna może być dostępna na stronie EZdok Software instrukcja ale do najlepszych rezultatów dochodzi się
drogą empirii czyli na zasadzie kolejnych prób i błędów.
Podsumowanie
Program miałem od dłuższego czasu ale po pierwszym zainstalowaniu szybko zniechęciłem się do niego. Nie chciało mi się czytać
instrukcji i stwierdziłem, że jest bardzo skomplikowany czyli mam kolejny gadżet, na który wydałem niepotrzebnie pieniądze. Wróciłem
do niego gdy zacząłem więcej latać B377 Stratocruiser wydanym przez A2A. Dzisiaj nie wyobrażam sobie pełnej obsługi tego samolotu
bez EZCA. Zmusiło mnie to oczywiście do poświęcenia trochę czasu na przestudiowanie materiałów, naukę obsługi i poczytania
informacji na różnych forach.
Gorąco polecam tę aplikację wszystkim, którzy preferują latanie w VC. Bez względu na to czy samolot jest duży czy mały.
Program jest z pozoru mało przyjazny w obsłudze ale gdy go poznałem przekonałem się jak wszystko jest w nim przemyślane i
logicznie ułożone. Widać, że autorzy sami latają i biorą pod uwagę życzenia oraz sugestie użytkowników. W kolejnych wersjach
wprowadzane są ciągle jakieś usprawnienia. Aktualnie dostępna jest wersja 1.17. W połączeniu z TRackIR możemy naprawdę
momentami poczuć się jak w realu.
Moja ocena:
Ocena 5 (w skali od 1 do 5, ocena 6 - extra produkt)
Kopiowanie i publikowanie wyłącznie za zgodą autora.
Testowano na poniższej konfiguracji sprzętowej:
AMD Phenom II X6 1090T
Gigabyte GA-890FXA-UD7
16GB 2 x KINGSTON DDR3 8GB (KVR1333D3N9K2/8G)
Nvidia GeForce GTX 470
Windows 7 Ultimate 64-bit
22" iiyama 1680x1050x32
CH Products Eclipse Yoke
CH Products Pro Pedals
GoFlight GF-T8, GF-MCP, GF-LGT, GF166A VIP
TrackIR 4